نخستین واکنش‌های منتقدین به فیلم های بخش مسابقه اصلی روز دوم و سوم فستیوال کن .
🎬 فیلم Les Miserables
👤 اثر لج لی
✍️ نیکلاس باربر | بی بی سی ( ۳ از ۵)
فیلم لج لی یک درام شهری با رویکرد ضدنژادپرستی است که به تقابل پلیس با شهروندان و شهروندان با شهروندان در یک محله فقیر نشین می پردازد. این فیلم تقریبا به روز رسانی فیلم La Haine متیو کاسوویتس یا Do The Right Thing اسپایک لی است و با وجودی که تاثیر تکان دهنده ی هیچ کدام از این دو شاهکار را ندارد، ولی سکانس تکان دهنده پایانی چنان اثری دارد که در کل اغلب فیلم ها، وجود ندارد.
✍️ پیتر برادشاو | گاردین ( ۳ از ۵)
بینوایان لج لی، فیلمی طنز و غیرقابل مقاومت است. آغاز فیلم با طنز و طعنه های مناسب، هوشمندی و انرژی است که رفته رفته با شروع سکانس های خشونت پلیس، از جذابیتش کاسته می شود و به یک فیلم آشنا درباره ی خشونت پلیس و مشکلات طبقاتی، بدل می شود.
🎬 فیلم Bacurau
👤 اثر جولیانو دورنیس و کلبر مندونچا
✍️ دیوید الریچ | ایندی وایر (B+)
فیلم محل تلاقی فیلم های هفت سامورایی و هتل ها در یک وسترن هذیانی برزیلی است. به نظرم این فیلم قوی تر و ساختارمند تر از فیلم فیلهو می باشد. باکورا در قلمروی نیمه شب، عمیق تر فرو می رود و ایده اصلی اش را محکم تر نگاه می دارد، ارواحش حقیقی می شوند و قهرمان هایش اسلحه به دست می گیرند.
✍️پیتر برادشاو | گاردین ( ۴ از ۵)
با یک وسترن با استایل وحشت روبه رو هستیم. این فیلم واقعا یک فیلم عجیب است، که با حالت های قومی و انسان شناسی و مستندوار آغاز می گردد، به کابوسی مسموم تبدیل می شود و در نهایت به حمام خون با سبک جاکوین ( دوره ای در رنسانس) می رسد.
🎬 فیلم Sorry We Missed You
👤 اثر کن لوچ
✍️ پیتر برادشاو | گاردین ( ۵ از ۵ )
این فیلم به سنت فیلم های کن لوچ، نزدیک به دزد دوچرخه ویتوریو دسیکا می باشد. فیلمی شدید الحن، باز، خشمگین، بی نظیر و بی رحم درباره ی مشکلات حیاتی دنیای معاصر است.
✍️ استیو پاند
فیلم تازه کن لوچ، می توانست باعث شود کارگردانش اولین کسی باشد که سه نخل طلا می برد، اما برای گفتن حرفی تازه در حوزه معمولش، دچار مشکل است. )
